କଥା
ସରୋଜ
0
148
ମୋ ପାଖରେ ଆଜି କିଛି କଥା ନାହିଁ
ଏକଦମ ନିଃସ୍ୱ
ଯେମିତି ଦେହ ଥାଇ ସରିଯାଏ ଆୟୁଷ
ଲାଗିବ ଜୀବନ ଇ ନାହିଁ
ହେଲେ ଛିଡ଼ା ହେଇଛି ଆକାଶମୁହାଁ
ତମ ସଭ୍ୟତାର ଅଗଣାରେ
ଆଂଜୁଳାଏ ବର୍ଷାର କେବଳ ଅପେକ୍ଷା ।
ଦେଖିବ ମୁଁ ପୁଣିଥରେ ପତ୍ର ହେଇ ଗଜୁରିବି
ଫୁଲ ହେଇ ଫୁଟିବି
ଡ଼ାକିବି ମହୁମାଛି ଚଢେଇ ମେଘଙ୍କୁ
ମଲା ପରେ ତାରା ହେଇଥିବା ମଣିଷଙ୍କୁ ।
ଫଳ ହେବି ମଂଜି ହେଇ ଛିଟିକି ପଡ଼ିବି ମାଟିରେ
ତାପରେ ଦେଖିବ କେତେ କଥା ଫୁଟିବ ମୁହଁରେ
ଶୁଣିବାକୁ ଆସିବତ?
ନ ହେଲେ ମୁଁ ଯିବି
ତମେ ପଚାରିବ ଗଛ କ’ଣ ଚାଲିପାରେ ?
ଆରେ କ’ଣ କହିବି ତମକୁ
ଗଛ ହିଁ ତ ଚାଲିଆସିଛି
ତା ପାଦ କାଟୁଥିବା ମଣିଷ ସହ
ସଭ୍ୟତା ପରେ ସଭ୍ୟତା ।
ଖାଲି ମୋର ଗୋଟିଏ ବୋଲି ଚିନ୍ତା
ବର୍ଷା ବର୍ଷା ଆଉ ମାଟି ମାଟି ହେଇ ରହିବ ତ
ଏଇମିତି ଜଳୁଥିଲେ ତମ ଭୋଗର ସଳିତା ।
