ପାବଲୋ ନେରୁଦାଙ୍କ "କବିତା"
( ଆଜି ବିଶ୍ଵ କବିତା ଦିବସ । ଆଜିର ତାରିଖରେ ପାବଲୋ ନେରୁଦାଙ୍କ "କବିତା" ଶୀର୍ଷକ ଏଇ କବିତାର ଅର୍ଥ ଅନେକ । ଗୋଟେ କବି ପାଇଁ ଏ କବିତା ଏକପ୍ରକାର ମହାମନ୍ତ୍ର। )
ସେଇ ବୟସରେ
ମୋତେ ଖୋଜି ଖୋଜି ପହଞ୍ଚିଥିଲା କବିତା
ଜାଣେନା, ଜାଣେନା, କେଉଠୁ ଆସିଥିଲା କବିତା
କେଉଁ ଶୀତରାତିରୁ, କେଉଁ ନଦୀରୁ
ଜାଣେନା କେମିତି ଓ କେବେ
ନା, କବିତା ସ୍ଵର ନଥିଲା
ଶବ୍ଦ କି ନୀରବତା ବି ନଥିଲା ।
ସେ କିନ୍ତୁ ଡାକିଥିଲା ମୋତେ ରାସ୍ତାରୁ
ଗୋଟେ ରାତିର ଶାଖାରୁ
ଅକସ୍ମାତ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଭିତରୁ
ଉତଫଣ ନିଆଁରୁ ଫେରୁ ଫେରୁ
ସେ ମୋତେ ଇ ବାଛିଥିଲା ।
କବିତା, ସେ ନିମୁହିଁ କବିତା
ସେ ମୋତେ ଇ ଛୁଇଁ ଥିଲା ।
ମୋତେ ଜଣା ନଥିଲା, କଣ କହିବାକୁ ହେବ ମୋତେ
ମୋ ପାଟିରେ ପଶୁନଥିଲା କିଛି ବି ନାଁ
ମୋ ଆଖି ଥିଲା ଅନ୍ଧ ।
ମୋ ଆତ୍ମାରେ ଠକ ଠକ ସେ କାହାର ଆଙ୍ଗୁଠି
ସେ ଜ୍ଵର ନା ବିସ୍ମୃତିର ପର ?
ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କଲି ଚିହ୍ନିବାକୁ –କିଏ ସେ
ଚିହ୍ନିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି ସେ ନିଆଁକୁ
ଆଉ ମୁଁ ଲେଖିଲି, ସେଇ ପ୍ରଥମ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଧାଡି
ଅସ୍ପଷ୍ଟ, କିଛି ବିଷୟ ନଥିବା
ଅର୍ଥହୀନ
ଗୋଟେ ନିର୍ବୋଧର ସେ ନିର୍ମଳ ପ୍ରଜ୍ଞା ।
ଅକସ୍ମାତ ମୋତେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଲା ସ୍ଵର୍ଗ
ଖୋଲିଗଲା ପୃଥିବୀର ସବୁତକ ଦୁଆର
ଦିଶିଲେ ରୋମାଞ୍ଚକର ଉଦ୍ଭିଦ ସବୁ
ଛିଦ୍ରମୟ ଅସଂଖ୍ୟ ଅନ୍ଧାର
ତୀର, ନିଆଁ ଓ ଫୁଲରେ ଭର୍ତ୍ତି ଅନ୍ଧାର
ସେ ବିପୁଳ ରାତି, ସେ ମହାବିଶ୍ଵ ।
ମୁଁ ଗୋଟେ ଛୋଟିଆ ଜୀବ
ତାରକିତ ସେ ଶୂନ୍ୟତାରେ
ଆବିଷ୍କାର କଲି ରହସ୍ୟର ଛବି ସବୁ
ମୁଁ ମହାକାଳର ଏକ ଅଂଶ
ମୁଁ ଘୂରିଲି ତାରାମାନଙ୍କ ସହ
ନାଚି ନାଚି ଉଦ୍ଦାମ ପବନରେ ।
ଅନୁବାଦ- କେଦାର ମିଶ୍ର