ନିରବ ରହିବାର ବେଳ ନୁହେଁ ଇଏ

ନିରବ ରହିବାର ବେଳ ନୁହେଁ ଇଏ

ମୁଁ ଜାଣେ, ହୁଏତ ତୁମେ ବି ଜାଣ । 


ଅଥଚ, ନିରବତାର କୁହୁଡିଟିଏ
ବେଢ଼ିରହିଛି ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କୁ, 
ଯେମିତି ଆମେ ଦୁହେଁ ପ୍ରାର୍ଥନାରତ
କେଉଁ ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ଉପାସନାସ୍ଥଳୀର 
ଜୀର୍ଣ୍ଣ ଗର୍ଭଗୃହରେ ଏବେ, ଯେଉଁଠି
ଚୁପ୍ ରହିବା ବିଧେୟ ।  

ଏବେ, ସ୍ତୁତିଗାନ ଭିନ୍ନ
ପ୍ରତିଟି ଉଚ୍ଚାରଣ ରାଜଦ୍ରୋହ
ଓ ଯାହା ଅବଧାରିତ ନୁହେଁ
ସେ ସବୁ ଶବ୍ଦର ପ୍ରୟୋଗ ନିଷେଧ...

ଏବେ, ଆମେ ସମସ୍ତେ
କେବଳ ଜୟଘୋଷ କରୁଥିବା
ମେରୁଦଣ୍ଡହୀନ ଭିଡଟିଏର
ଅଂଶ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ।  

ଯୁଗେ ଯୁଗେ, ଏମିତି ଭିଡସବୁ ହିଁ
ସୁରକ୍ଷାକବଚ ପାଲଟିଯାଆନ୍ତି 
ଅହଂକାରୀ ଶାସକମାନଙ୍କର । 
ସଭ୍ୟତାସବୁର ଶେଷରେ,
ଏଇମାନେ ହିଁ ବଞ୍ଚିରହନ୍ତି
ଶବଦାହ ପାଇଁ...

ଏବେ, ଶବଦାହର ବେଳ ନୁହେଁ ।  
ଏ ସମୟ ନିରବ ରହିବାର ନୁହେଁ...

ମୁଁ ଜାଣେ,
ତୁମେ ବି ଜାଣ ହୁଏତ ! 
ଅଥଚ...