ଶ୍ୱେତପତ୍ର
ଏଇ ଡଙ୍ଗର ରାଜ୍ୟରୁ
ଜାରି କରୁଛୁ ଆମେ,ନିରବ ପ୍ରତିବାଦର
ଫରମାନ୍ ,
ଜଳ, ଜମି ,ଜଙ୍ଗଲ ,ଜୀବିକା, ଜୀବନ ର
ଅପହରଣ ବେଳେ,
କୋଉଠି ଥାଆନ୍ତି ,
ତା’ବାଟେ ବାଟେ ଯାଉଥିବା
ତଣ୍ଟିଆମରା ତଣ୍ଟିକଣ୍ଟା ଆଇନ୍ ,
ନୀରବଦ୍ରଷ୍ଟା ସାଜିଥିବା
ମାନ୍ୟବର ମଙ୍ଗୁଆଳ ?
ଜନଗଣ ଙ୍କ ଅଧିଷ୍ଠିତ ଅଧିନାୟକ ?
କେନ୍ଦ୍ର ଓ ରାଜ୍ୟ ର କାଦୁଅ ଫିଙ୍ଗା ରାଜତନ୍ତ୍ର ରେ,
ଆମେ ଏଠି ଭ୍ରମିତ: ଭୂମିପୁତ୍ର,
କ୍ଷମତା ସର୍ବସ୍ବ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧରେ,
ଆମେ ସବୁ ଜଣେ ଜଣେ ଉପେକ୍ଷିତ ଉପାନ୍ତ ର ଅବହେଳିତ,
କଟା ମୁଣ୍ଡିଆ: ବେଲାଳସେନ ।
ଏଇଠି !!
ଆମ କଥା ରଖିଲୁ ,
ଆମ ଦୁଃଖ କହିଲୁ,
ଅରଣ୍ୟ ର କଥିକା,
ନିଷାଦ ର ବ୍ୟଥିକା,
ସବୁଜ ସଂହାର ର
ଆଢ଼ୁଆଳରେ
ସାବୁଜା ଶିଆଡିପତ୍ରରେ
ଗଡୁଥାଏ,ନିରିହ
ମାଟି ଈଶ୍ୱର ମାନଙ୍କ ରକ୍ତରଞିତ କଟାମୁଣ୍ଡ ,
ସନ୍ଦେହ ଓ ସନ୍ଦିହାନ ରେ
ଭିଟାମାଟି ରୁ ପଳାତକ
ସାଜିଥିବା, ଅସହାୟ
ଅରଣ୍ୟ ଈଶ୍ୱର ?
ପିଠି ପଛରେ,
ଛାଡିଆସେ, ସ୍ମୃତି ବିଜଡ଼ିତ ଷଠିକୋଠି ,
ନାଭିନାଡ ର ଗର୍ଭୁଆଫୁଲ , ଜନ୍ମଭୂମି ର ଭାବସମ୍ଭୁତ,
ଭାରୁଏ ଲୁହଲେସା ଵିଵର୍ଣ୍ଣ: ଭିଟାମାଟି ।
ବିସ୍ଥାପନ ର ସଂଘାତରେ ସନ୍ତୁଳି ହୁଏ
ମାଟିମୁହାଁ ଦେବତା ର ମାଟିଲେସାଭାଗ୍ୟ,
ଥାନ ଓ ଥନ ରୁ ଅପସରି ଯାଏ
ମାଟିକୁ ଆବୋରି ଥିବା
ଭୂମିପୁତ୍ର ମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ଭରଷା,
ତୁଳସୀ ପାହାଡ଼ ରୁ ଝରିପଡେ
ଅଗନା ଅଗନି ଅଶ୍ରୃର ଅଭିଶାପ,
ଖଣି,ପାଣି, ମାଟି ମାଁ ର
ବିକ୍ରି:ପାଇଁ
ଚାପି ଦିଆଯାଏ, ଜନବାଦୀ ର ଡହ ଡହ: ସ୍ୱର
ପୁଞାପୁଞା ପୁଞ୍ଜିବାଦ ର ଚାପ
ଆଗରେ,ମରିହଜି ଯାଏ ,ଗଣତନ୍ତ୍ରିଆ ଚାରିଖୁରାର ଚଉକାଠ,
କେଜାଣି କାହିଁକି ? କୋଉ ହୁଙ୍କାରର ହୁଇପ୍ ଆଗରେ
ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ,ମୁଣ୍ଡପାତି ଆଣ୍ଠେଇ ପଡେ ,ସର୍ବବୃହତ୍ ଗଣତନ୍ତ୍ରର
ସ୍ତମ୍ଭିଭୂତ_ ସମ୍ବିଧାନ !
ଅଳନ୍ଧୁଲେସା ଅଣଲେଉଟା ପୃଷ୍ଠା,
କଡ ଲେଉଟାଇ ନିଘୋଡ଼ ନିଦରେ ଶୋଇ ଯାଏ,
ବହଳେ ବହଳେ ବୃନ୍ଦଗାନ୍ ର ସ୍ୱଘୋଷ: ସଂଘର୍ଷ ।
ଖତେଇ ହୁଏ, ଖାପୁଏ ଖମାଣ
କେନ୍ଦୁଖୁଣ୍ଟ ଭର୍ତ୍ତି ପୋଡୁଚାଷୁଆ ଇତିହାସ ,
ନିରୀହ ନିଷାଦନଗ୍ର ର ଉଦ୍ ବାସ୍ତୁ ଈଶ୍ୱର !
ଜଙ୍ଗଲଜମି କବଲା ରୁ
ଅଣ୍ଡାଳେ ,ଦାଦି ଆନିବାଈ ଅମଳର
ଚକଡାଏ ଚଉହଦି,
ପୁଞିବାଦର ଅତ୍ୟାଚାର ରେ ଭିଡିହୁଏ,
ଭିଟାମାଟି,
ଖତିଆନ ଖାଇ ଗୋଡାଏ ,
ରିବିନି ବାବୁ ର ନାଲିଆ ନୋଟିସ୍
ଡେଙ୍ଗୁରା ଦିଏ ,
ଉଠ ଉଠ ,ପଳା ପଳା
ଜାଗା ଛାଡ୍ ପୁତା ! ଏ ମାଟି ତୁମର୍ ହୋଇପାରେ ?
ତୁମେ କିନ୍ତୁ ! ଏ ମାଟି ର ମାଲିକ୍ ନୁହଁ ,
ତୁମ ହତଭାଗ୍ୟ କପାଳ ରେ ଗଢାହେବ
ଉପନିବେଶ ର ଅମରାବତୀ,
ଏଠି, ପାହାଡ଼ କୁ ,ପାହାଡ଼ ହୋଇ ରହିବା ମନା ?
ଏଠି, ଡଙ୍ଗର କୁ , ଡଙ୍ଗର ହୋଇ ରହିବା ମନା ?
ଏଠି ଝୋଲା କୁ, ଝୋଲା ହୋଇ ରହିବା ମନା ?
ମାଟି ପେଟ ଚିରି ରକ୍ତ ଶୋଷେ
ସାମ୍ରାଜ୍ୟବାଦୀର ବିସ୍ତାରବାଦୀ ଦେହ ଭୋକ ,
କ୍ଷତାକ୍ତ ହୁଏ ଜଙ୍ଗଲ ର ଜଂଘ ସନ୍ଧି,
ଦଳିମନ୍ଥି ଖିନ୍ ଭିନ୍ କରେ
ଡଙ୍ଗର ର ଥନ
ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରେ ଧର୍ଷିତା ପାହାଡ
ଦଣ୍ଡକାରଣ୍ୟ ଦହନ କରେ
ଗର୍ଜୁଥିବା ମେସିନ୍,
ମରି ହଜି ଯାଏ,ଆଟବିକ ଅଗଣା ର ଅରଣ୍ୟ ଚିତ୍କାର ।
ଭୋ ଭୋ କାନ୍ଦି ଉଠନ୍ତି !
ମାଟି କୁ ଆବୋରି ଥିବା ଡୁମା ଡାହୁଣୀ,ଦିଅଁ ଦେବତା,
ଫାଟି ପଡେ ,ମାଟି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପଥୁରିଆ ପିଠି ,
ଲହୁଲୁହ ରେ ଆୟୋଜିତ ହୁଏ ,
ବିସ୍ଥାପିତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି_ ପରବ୍,
ଓଦାଆଖିର ପ୍ରାର୍ଥନାରେ
ରକ୍ତରଞିତ ହୁଏ, ହେତୁପଥର
ଗର୍ଜିଉଠେ ମାଟିଆ, ମାଟୀବୀର ,
ଅଣ୍ଟାସଳଖି ଆକାଶକୁ ମାଗେ
ପାଟି ଖୋଲିବାର ବୈପ୍ଳବିକ ମନ୍ତ୍ର
ମେଳିବାନ୍ଧେ,ହତୋତ୍ସାହିତହା’ହୁତାସ୍,
ଲମ୍ଫ ଦିଏ ଜଙ୍ଗଲୀ ଜୁଆନ୍ ,
ଅରଣ୍ୟରାଜ୍ୟର ନିଷାଦଚିତ୍କାର,
ସ୍ପର୍ଦ୍ଧିତ ଵହ୍ନିଭୂମିର ହୁତୁ ହୁତୁ ସ୍ଫୁଲିଂଙ୍ଗ ,
ବିଧିଵ୍ୟଵସ୍ଥା ବିରୁଦ୍ଧରେ,
ସ୍ୱର_ ସଂଘର୍ଷ, ଜଙ୍ଗଲ ରେ ଶୁଭେ,
ଜଙ୍ଗଲିଆ ଜାଗରଣ ର ଜାଙ୍ଗୁଲୁ ଜାଙ୍ଗୁଲୁ ଜନଗର୍ଜନ,
ବେସାଲିସ୍ ହୁଙ୍କାର ର ଡହଡହ ବିପ୍ଳବ
ଅଗନା ଅଗନି ଅଗ୍ନି ଉତ୍ସବ, ଅଗ୍ନିଝୂଲ ର ଅଗ୍ନିମନ୍ତ୍ର,
ଲହ ଲହ ,ଡହ ଡହ, ଲାଲ୍ ଲାଲ୍: ଶ୍ୱେତପତ୍ର।